Mistrzyni Zen Bon Shim (Aleksandra Porter) została uczennicą Dae Soen Sa Nima podczas Jego pierwszej wizyty w Polsce w 1978 roku. Efektem tego było to, iż stała się jednym z członków założycieli Polskiej Sangi Szkoły Zen Kwan Um oraz Krakowskiego Ośrodka Zen.
W 1987 r. została opatką Warszawskiego Ośrodka Zen oraz Głównej Świątyni w Falenicy, na obrzeżach Warszawy. W tym czasie była w ciąży i sytuacja ta nauczyła ją, jak łączyć praktykę rodzinnego życia z planem codziennej praktyki w ośrodku zen. Dodatkowo robiła praktykę nocną, praktykę pokłonów i śpiewów – idealne formy praktyki dla tych, którym sytuacja nie pozwala na indywidualne odosobnienia medytacyjne.
W 1992 r. otrzymała inka (pozwolenie na samodzielne nauczanie) od Seung Sahna DSSN, a następnie przeszła trening na nauczyciela zen w Polsce i USA. W 2006 r. otrzymała Przekaz Dharmy od Mistrza Zen Wu Bonga i otrzymała nowe imię – Bon Shim – Pierwotny Umysł. Niezależnie od obowiązków Nauczyciela Prowadzącego kilku ośrodków i grup w Polsce, podróżuje i na-ucza w całej Europie. Jest również aktywnym członkiem Polskiej Unii Buddyjskiej.
Mistrz Zen Joeng Hye SSN (Andrzej Piotrowski) zawodowo zajmuje się terapią manualną, masażem i rehabilitacją osób niepełnosprawnych, współpracując z ośrodkami medycyny naturalnej. Z praktyką zen zetknął się na początku lat 80-tych, gdy jako członek grupy parateatralnej, działającej przy warszawskiej Starej Prochowni, brał udział w odbywających się tam warsztatach zen, prowadzonych przez jednego z późniejszych nauczycieli w Szkole Zen Kwan Um. Rzeczywistą praktykę podjął jednak w kilka lat później. Po trudnym okresie poszukiwań trafił do Warszawskiego Ośrodka Zen i w osobie Mistrza Zen Seung Sahna rozpoznał swojego nauczyciela. Przez kilka lat pełnił funkcję przewodniczącego Koła Nauczycieli Dharmy. Opiekował się również grupą więźniów zainteresowanych praktyką zen, w Wołowie k. Wrocławia. Jego trening związany był przede wszystkim z Główną Świątynią w Warszawie – Falenicy.
Po czternastu latach praktyki, 5 marca 2000 roku, otrzymał inka (pozwolenie na nauczanie) od Mistrza Zen Wu Bonga, a w 2016 roku przyjął tytuł Mistrza Zen podczas ceremonii Transmisji udzielonej przez Mistrza Zen Dae Kwang Sunima. Aktualnie pełni funkcję Nauczyciela Prowadzącego na Litwie, w Toruniu i Gdańsku oraz w Świątyni Głównej
Wu Bong Sa w Warszawie.
Chon Mun Sunim JDPS
Nauczyciel prowadzący Katowickiego Ośrodka Zen
Chon Mun Sunim JDPS rozpoczął praktykę Zen pod kierunkiem Mistrza Zen Seung Sahna DSSNima w 1980 roku.
Brał udział w wielu 100 dniowych odosobnieniach zarówno w Stanach Zjednoczonych jak i w Korei oraz Polsce. 6 kwietnia w 2002 roku od Mistrza Zen Seung Sahn DSSNima w ośrodku zen w Providence Zen Center w USA otrzymał inka i tytuł Mistrza Dharmy.
Była to zresztą ostatnia Ceremonia Inka jaką Mistrz Zen Seung Sahn DSSNim udzielił za swojego życia.
Jesienią 2009 roku w Korei, Dariusz Gorzewski przyjął wskazania mnicha i otrzymał imię mnisie Chon Mun.
Obecnie, Chon Mun Sunim jest zaangażowany w budowę pierwszego w Europie klasztoru zen tradycji Koreańskiej w Wiśle Cieńków. Klasztor ma być miejscem praktyki dla mnichów koreańskiej tradycji zen.
Igor Piniński JDPSN jest absolwentem Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi, aktorem i reżyserem. Obecnie prowadzi studio filmowe, tworzące między innymi filmy edukacyjne z wielu dziedzin, mieszka z żoną w zaprojektowanym i zbudowanym przez siebie domu w pobliżu Łodzi. Praktykę rozpoczął w 1995 roku w Łodzi, a od 1999 roku do chwili obecnej pełni funkcję opata Łódzkiego Ośrodka Zen. Jest członkiem Rady Polskiej Sanghi Szkoły Zen Kwan Um. Do roku 2013 jako uczeń zen wziął udział w ponad 120 YMJJ (głownie w Łodzi), prowadzonych przez nauczycieli Szkoły Zen Kwan Um, a co roku uczestniczył w Kyol Che w Falenicy.
9 marca 2013 roku otrzymał inka od Mistrzyni Zen Bon Shim w świątyni Do Am Sah (obecnie Wu Bong Sa) w Polsce. Oznacza to, że jest wykwalifikowanym nauczycielem zen w tradycji Szkoły Zen Kwan Um, prowadzącym nauczanie kong-anów, odosobnienia medytacyjne i ceremonie w naszej Szkole.
Hye Tong Sunim JDPS urodził się w 1971 roku w Korei. Jest absolwentem Dongguk University na kierunku literatura niemiecka. Zaczął praktykować buddyzm zen w Hwa Gye Sa. Został wyświęcony na mnicha w koreańskiej tradycji Jogye w 1996 roku w Świątyni Haeinsa. Otrzymał wskazania bhikkhu w 2000 r. od szkoły Zen Kwan Um, a w 2005 r. od Szkoly tradycji Jogye. Pracował i praktykował w Hwa Gye Sa, Musangsa, Providence Zen Center i kilku koreańskich klasztorach Zen. Hye Tong Sunim otrzymał inka od mistrza Zen Dae Bonga w 2012 roku w Musangsa. Obecnie jest Seon Won Jang Sunim (co-guiding teacher) i viceopatem Musangsa.
chińska
29. Ruik'o (Huik'o)
30. Seng Ts'an (Seng Ts'a)
31. Tao Hsin (Tao Hsin)
32. Hung Jen (Hung Jen)
33. Hui Neng (Rui Neng)
34. Huai Jang (Huai Jang)
35. Ma-tsu Tao-i (Ma-tsu Tao-i)
36. Pai-chang Huai-hai (Pai-czang Huai-hai)
37. Huang-po Hsi-yiin (Huang-po Hsi-jun)
38. Lin-chi I-hsiian (Lin-czi I-hsuan)
39. Hsing-hua Tzu-chiang (Hsing-hua Tzu-cziang)
40. Nan-yiian (Nan-juan)
41. Feng-hsiieh Yen-chao (Feng-hsueh Jen-czao)
42. Shou-shan Hsing-nien (Szou-szan Hsing-nien)
43. Tai-tzu Yiian-shan (Tai-tzu Juan-szan)
44. T'zu-ming Ch'uyiian (T'zu-ming Cz'ujuan)
45. Yang-ch' i Fang-hui (Jang-cz' i Fang-hui)
46. Pai-yiin shou-tuan (Pai-jun szou-tuan)
47. Wu-tsu Fa-yen (Łu-tsu Fa-jen)
48. Huan-wu K'o-ch'in (Huan-łu K'o-cz'in)
49. Hsii-ch'iu shao-lung (Hsu-cz'iu szao-lung)
50. Ying-an T'an-hua (Jing-an T'an-hua)
51. Mi-an Hsi-chien (Mi-an Hsi-czien)
52. P'on-an Tsu-hsien (P'on-an Tsu-hsien)
53. Wu-chuan Shin-fan (Łu-czuan Szin-fan)
54. Hsiieh-yen Hui-lang (Hsueh-jen Hui-lang)
55. Chi-an Tsung-hsing (Czi-an Tsung-hsing)
56. Shih-shih Ching-kung (Szih-szih Czing-kung)
koreańska
57. Tae-ko Bo-Wu
58. Whan-Am Hon-Su
59. Ku-Gok Gak-Um
60. Byeok-Ke Joung-Shin
61. Byeok-Song Ji-Eom
62. Bu-Yong Yeong-Kwan
63. Cheong-Heo Hyu-Yeong
64. Pyeon-Yang Eong-Ki
65. Pung-Joung Heon-Shim
66. Weol-Dam Seol-Je
67. Hwan-Seong Ji-An
68. Ho-Am Che-Jeong
69. Cheong-Bong Cheong-Kwa
70. Yul-Bong Cheong-Kwa
71. Keum-Heo Beop-Cheom
72. Young-Am He-Eon
73. Yeong-Weol Bong-Cheom
74. Yeong-Hwa Bo-Seon
75. Gyeong-Heo Seong-Wu
76. Mang-Gong Weol-Myeon 77. Ko-Bong Gyeong-Uk
78. Seung-Sahn Haeng-Won
Kwan Um (Polska)
79. Wu Bong SSN
80. Bon Shim SSN
Linia Przekazu Szkoły Zen Kwan Um
Nasza linia przekazu jest podzielona na 4 części, reprezentujące spuściznę indyjską, chińską, koreańską oraz polską.
Budda
indyjska
1. Mahakasyapa wym.: (Mahakaśjapa)
2. Ananda (Ananda)
3. Sanakavasa (Sanakawasa)
4. Upagupta (Upagupta)
5. Dhltaka (Dhrtaka)
6. Mi.ccaka (Mi.ssaka)
7. Vasumitra (Wasumitra)
8. Buddhanandi (Buddanandi)
9. Buddhamitra (Buddamitra)
10. Parsva (Parswa)
11. Punyayasas (Punjajasas)
12. Asvaghosa (Aswagosa)
13. Kapimala (Kapimala)
14. Nagaijuna (Nagardżuna)
15. Kanadeva (Kanadewa)
16. Rahulata (Rahulata)
17. Sanghanandi (Sanganandi)
18. Gayasata (Gajasata)
19. Kumarata (Kumarata)
20. Jayata (Dżajata)
21. Vasubandhu (Wasubandu)
22. Manorhita (Manorita)
23. Haklena (Haklena)
24. Aryasimha (Aijasimha)
25. Basiasita (Basiasita)
26. Punjamitra (Pundżamitra)
27. Prajnatata (Pradżnatata)
28. Bodbidhanna (Bodidarma)